AKTYWNOŚĆ WEDŁUG METODY RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIK SHERBORNE

Nazwa metody „Ruch Rozwijający” wyraża główną ideę metody tj. posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń tego rozwoju. System ćwiczeń w tej metodzie wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi tj. z tzw. baraszkowania. 

Podstawowe założenia metod to rozwijanie ruchem trzech aspektów:

1. Świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego.

2. Świadomości przestrzeni i działania w niej.

3. Dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.